Η Αντελίνα Τζολή μέσα από τη δική της περιπέτεια επιθυμεί να ενημερωθούν όλες οι γυναίκες που τυχόν βρίσκονται στην ίδια θέση μαζί της. Θεώρησα λοιπόν υποχρέωση μου -μια και ασχολούμαι με αυτό το αντικείμενο- να μεταφράσω την ανοιχτή της επιστολή προς τις γυναίκες και να τη θέσω στη διάθεση των γυναικών στην Ελλάδα.

Με τη θερμή παράκληση ο/η καθένας/καθεμία από εσάς να το κοινοποιήσει όπου μπορεί.

 

ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ - Πριν από δύο χρόνια έγραφα για την επιλογή μου να  υποβληθώ σε προληπτική αμφοτερόπλευρη μαστεκτομή (υποδόρια). Επειδή σε μια ειδική  εξέταση αίματος διαπιστώθηκε    ότι ήμουν φορέας  μετάλλαξης στο γονίδιο BRCA 1. Μου ανέφεραν ότι θα έχω  γύρω στο  87 %  πιθανό κίνδυνο    για ανάπτυξη   καρκίνου του μαστού  και 50 %   κίνδυνο για καρκίνο των  ωοθηκών. Είχα χάσει τη μητέρα, τη γιαγιά και τη θεία μου από τέτοιο  καρκίνο.

Ήθελα την πληροφορία αυτή να την έχουν και οι άλλες γυναίκες που κινδυνεύουν από κάτι τέτοιο, να γνωρίζουν για τις επιλογές πρόληψης που έχουν. Υποσχέθηκα να τις ενημερώνω με κάθε πληροφορία που θα μπορούσε να είναι χρήσιμη, συμπεριλαμβανομένης και της επόμενης προληπτικής χειρουργικής επεμβάσεως μου, που θα αφορούσε την   αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων μου.

 Είχα ήδη  προγραμματίσει την επέμβαση  αυτή εδώ  και αρκετό καιρό. Πρόκειται για μια λιγότερο πολύπλοκη χειρουργική επέμβαση από τη μαστεκτομή, της οποίας όμως τα αποτελέσματά είναι πολύ πιο σοβαρά. Επειδή η επέμβαση αυτή θέτει τη γυναίκα σε μια αναγκαστική και απότομη  εμμηνόπαυση. Για τον λόγο αυτό προετοίμαζα τον εαυτό μου σωματικά και συναισθηματικά, συζητώντας τις επιλογές με τους γιατρούς, αναζητώντας εναλλακτική ιατρική   και χαρτογράφηση των ορμονών μου για θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης με οιστρογόνα ή και με προγεστερόνη.  Τελικά γνωρίζω  ότι θα χρειαζόμουν  ακόμα αρκετούς  μήνες για να ωριμάσει η κατάσταση σε μένα.

Πριν από δύο εβδομάδες πήρα ένα τηλεφώνημα από το γιατρό μου με τα αποτελέσματα της εξέτασης αίματος. Το "CA-125 είναι φυσιολογικό», μου είπε. Πήρα μια ανάσα ανακούφισης. Η εξέταση  αυτή, είναι μια εξέταση αίματος   και χρησιμοποιείται για την ανίχνευση του καρκίνου των ωοθηκών. Έκαμνα την εξέταση αυτή  κάθε χρόνο, εξαιτίας του οικογενειακού μου ιστορικού.

Αλλά αυτό δεν ήταν μόνο. Ο γιατρός μου προχώρησε περαιτέρω. «Υπάρχουν όμως μια σειρά από φλεγμονώδεις δείκτες που είναι αυξημένη και συνυπολογίζοντάς τους  θα μπορούσαν να είναι ένα σημάδι αρχόμενου καρκίνου" μου είπε. Κόμπιασα. Εκείνος όμως συνέχισε λέγοντας μου « Το CA-125 έχει 50-75 % πιθανότητα να χάσει έναν καρκίνο  των ωοθηκών σε πρώιμο στάδιο». Γι αυτό μου πρότεινε να με δει   άμεσα η γυναικολόγος μου  για να ελέγξει τις ωοθήκες  μου.

Ένοιωσα, ό, τι φαντάζομαι χιλιάδες άλλες γυναίκες έχουν νιώσει. Είπα στον εαυτό μου να μείνει ήρεμος, να είναι δυνατός  και ότι δεν είχα κανένα λόγο να πιστεύω ότι δεν θα ζούσα να δω  τα παιδιά μου να μεγαλώνουν και να  γνωρίσω  τα εγγόνια μου.

Κάλεσα στο τηλέφωνο τον άντρα μου που βρισκόταν στη Γαλλία, ο οποίος μέσα σε λίγες ώρες είχε πάρει το αεροπλάνο. Το πιο όμορφο πράγμα σε τέτοιες στιγμές στη ζωή, είναι ότι  υπάρχει τόση υποστήριξη και σε κάνει να ξέρεις γιατί  ζεις και για ποιο λόγο.  

Την ίδια μέρα πήγα να δω τη γυναικολόγο μου, η οποία είχε αντιμετωπίσει τη μητέρα μου. Την είχα δει  για τελευταία φορά τη μέρα που η μητέρα μου έφυγε από τη ζωή  και εκείνη δάκρυσε μόλις με είδε: "Της μοιάζετε τόσο πολύ" μου είπε.  Λύγισα. Αλλά χαμογέλασε ο ένας στον άλλο και συμφωνήσαμε ότι  ήμασταν εκεί για να αντιμετωπιστεί οποιοδήποτε πρόβλημα υπήρχε.

  Δεν βρέθηκε κάτι ανησυχητικό στη γυναικολογική εξέταση ούτε στο  υπερηχογράφημα. Ανακουφίστηκα με τη σκέψη ότι κι αν ήταν καρκίνος, ήταν πιθανότατα σε αρχόμενο στάδιο. Αν ήταν κάπου αλλού όμως στο σώμα μου, θα το γνώριζα σε πέντε ημέρες. Πέρασα αυτές τις πέντε ημέρες σε μια ομίχλη, παρακολουθώντας τα  παιχνίδια των παιδιών μου  και προσπαθώντας να μείνω ήρεμη και συγκεντρωμένη.

 

Η ημέρα των αποτελεσμάτων ήρθε. Το  PET scan φαινόταν καθαρό όπως και όλες οι άλλες εξετάσεις. Ήμουν γεμάτη ευτυχία, παρόλο που λόγω της ραδιενεργού ουσίας που είχα λάβει,  δεν θα μπορούσε να αγκαλιάσω τα παιδιά μου. Υπήρχε ακόμα η πιθανότητα ενός καρκίνου σε πρώιμο  στάδιο, αλλά αυτό ήταν δευτερεύουσας σημασίας σε σχέση με ένα προχωρημένο όγκο.  Προς ανακούφιση μου, είχα ακόμα την επιλογή της αφαίρεσης των ωοθηκών  και των σαλπίγγων και έτσι επέλεξα να το κάνω.

Δεν θέλησα να το κάνω στα κρυφά, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν και άλλες γυναίκες που  φέρουν τη μετάλλαξη του γονιδίου BRCA 1  και ήθελα   να ενημερωθούν γι αυτό. Ένα θετικό τεστ BRCA δεν σημαίνει μονόδρομο για χειρουργική επέμβαση. Έχω μιλήσει με πολλούς γιατρούς, χειρουργούς γυναικολόγους  και ομοιοπαθητικούς. Υπάρχουν κι άλλες επιλογές. Ορισμένες γυναίκες λαμβάνουν αντισυλληπτικά χάπια ή  βασίζονται σε εναλλακτική ιατρική σε συνδυασμό με συχνούς ελέγχους. Υπάρχουν περισσότεροι από έναν τρόποι  για να ασχοληθεί   κάποιος με ένα πρόβλημα υγείας. Το πιο σημαντικό  είναι να γνωρίζει η γυναίκα τις επιλογές που υπάρχουν και να επιλέξει αυτό που είναι το πιο σωστό για εκείνη προσωπικά.

Στην περίπτωσή μου, οι γιατροί και από την Ανατολική  και από τη Δυτική  όχθη  συμφώνησαν ότι για μένα η καλλίτερη επιλογή θα ήταν η χειρουργική   αφαίρεση των ωοθηκών και των σαλπίγγων, επειδή εκτός  τη μετάλλαξης του  γονίδιου  BRCA που είχα, είχα και  τρεις γυναίκες στην οικογένειά μου που είχαν  πεθάνει από αυτόν τον καρκίνο. Οι γιατροί μου, επιπλέον μου ανέφεραν  ότι θα έπρεπε  να υποβληθώ σε  προληπτική χειρουργική επέμβαση  μια δεκαετία νωρίτερα από την ηλικία  εμφάνισης   καρκίνου στη νεαρότερη  γυναίκα συγγενή μου. Καρκίνος των ωοθηκών διαγνώστηκε στη μητέρα μου όταν ήταν 49 ετών. Είμαι 39.

 Την περασμένη εβδομάδα, υποβλήθηκα  λαπαροσκοπικά σε αμφοτερόπλευρη σαλπιγγοωοθηκεκτομή. Υπήρξε μόνον ένας μικρός καλοήθης όγκος σε μία ωοθήκη,  όχι όμως καρκίνος.

Φέρω ένα μικρό διαυγές αυτοκόλλητο  που περιέχει βιολογικά πανομοιότυπα οιστρογόνα. Ένα σπιράλ με  προγεστερόνη  εισήχθη στη μήτρα μου. Θα με βοηθήσει να διατηρήσω μια ορμονική ισορροπία, αλλά το πιο σημαντικό είναι, ότι θα  με προφυλάξει από τον καρκίνο της μήτρας. Επέλεξα να κρατήσω την μήτρα μου, επειδή καρκίνος σε αυτό  το όργανο δεν υπάρχει στην οικογένεια.  

Δεν είναι δυνατό να αφαιρέσω όλους τους  κίνδυνους  και   είναι γεγονός ότι παραμένω ευάλωτη  στον καρκίνο. Γι αυτό θα φροντίσω να ενισχύσω το ανοσοποιητικό μου σύστημα  με άλλους  φυσικούς τρόπους.  Νιώθω θηλυκό, και είμαι προσγειωμένη με τις επιλογές που κάνω για τον εαυτό μου και την οικογένειά μου. Ξέρω ότι τα παιδιά μου δεν θα μπορούν να πουν ποτέ  "Η Μαμά πέθανε από καρκίνο των ωοθηκών".

Ανεξάρτητα από την ορμονική θεραπεία υποκατάστασης που λαμβάνω,, είμαι τώρα στην εμμηνόπαυση. Δεν θα είμαι σε θέση να αποκτήσω άλλο  παιδί και αναμένω  κάποιες φυσικές αλλαγές στο σώμα μου. Αλλά αισθάνομαι άνετα με ό, τι θα ακολουθήσει, όχι επειδή είμαι δυνατή, αλλά επειδή αυτό είναι μέρος της ζωής. Δεν υπάρχει λόγος για φόβο.

Συμμερίζομαι βαθύτατα τις γυναίκες, στις  οποίες  ένα τέτοιο γεγονός μπορεί να τους τύχει πολύ νωρίς στη ζωή τους, πριν δηλαδή ακόμη αποκτήσουν τα παιδιά τους. Η κατάστασή τους  θα είναι πολύ πιο δύσκολη από τη δική μου. 

Δεν είναι εύκολο να πάρει κάποιος  αυτές τις αποφάσεις. Αλλά είναι δυνατό να αναλάβει τον έλεγχο για την αντιμετώπιση  οποιοδήποτε θέματος υγείας που τον/την αφορά. Μπορούν οι γυναίκες να ζητούν συμβουλές, να μάθουν  όλες  τις δυνατότητες και να κάνουν επιλογές που είναι κατάλληλες για εκείνες. Η γνώση είναι δύναμη.

Αιτήσεις Μελών

Περιοδικό Μαστολογίας

Who's Online 

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 27 επισκέπτες και κανένα μέλος

Συμβουλές

Επικοινωνία

Λεωφ. Βασ. Σοφίας 124Β (2ος όροφος) Αθήνα,
ΤΚ 11526

Τηλ. 210 7470257
Fax: 210 7716834
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Βρείτε μας στο Facebook

Scroll to top